بیایید فرض کنیم یک شیء پیچیده داریم و میخواهیم آن را به رشته تبدیل کنیم تا آن را به یک شبکه بفرستیم یا فقط آن را به قصد ثبت کردن خروجی بگیریم.
به طور طبیعی، چنین رشتهای باید تمام ویژگیهای مهم شیء را داشته باشد.
ما میتوانیم این تبدیل را اینگونه پیادهسازی کنیم:
let user = {
name: "John",
age: 30,
toString() {
return `{name: "${this.name}", age: ${this.age}}`;
}
};
alert(user); // {name: "John", age: 30}
…اما در فرایند توسعه، ویژگیهای جدید اضافه و ویژگیهای قدیمی دوباره نامگذاری و حذف میشوند. بروزرسانی toString
هر بار میتواند طاقتفرسا باشد. ما میتوانیم در ویژگیهای آن حلقه بزنیم اما اگر شیء پیچیده باشد و شیءهای تودرتو را در ویژگیها داشته باشد چیکار کنیم؟ ما باید تبدیل آنها را هم پیادهسازی کنیم.
خوشبختانه نیازی به نوشتن کدی برای کنترل تمام اینها نیست. از قبل این مشکل حل شده است.
متد JSON.stringify
JSON (نشانهگذاری شیء جاوااسکریپت، جِیسان) یک فرمت کلی برای نمایش مقدارها و شیءها است. جِیسان در استاندارد RFC 4627 شرح داده شده است. در ابتدا برای جاوااسکریپت ساخته شد اما بسیاری از زبانهای دیگر هم کتابخانههایی برای بکاربردن آن دارند. پس هنگامی که سمت کاربر سایت از جاوااسکریپت و سمت سرور با زبانهای Ruby/PHP/Java/یا هر چیز دیگر نوشته شده باشد، استفاده از جیسان برای رد و بدل کردن داده آسان است.
جاوااسکریپت متدهای زیر را دارد:
JSON.stringify
برای تبدیل شیءها به جیسان.JSON.parse
برای تبدیل جیسان به یک شیء.
برای مثال، اینجا ما متد JSON.stringify
را روی یک دانشجو اجرا میکنیم:
let student = {
name: 'John',
age: 30,
isAdmin: false,
courses: ['html', 'css', 'js'],
spouse: null
};
let json = JSON.stringify(student);
alert(typeof json); // !ما یک رشته داریم
alert(json);
/* :شیء کدگذاری شده جیسان
{
"name": "John",
"age": 30,
"isAdmin": false,
"courses": ["html", "css", "js"],
"spouse": null
}
*/
متد JSON.stringify(student)
شیء را دریافت میکند و آن را به رشته تبدیل میکند.
رشته json
حاصل را شیء جیسان کدگذاری شده یا سریالیشده یا مرتبشده میگویند. ما برای فرستادن آن به جایی یا قرار دادن آن در یک انبارِ داده آماده هستیم.
لطفا در نظر داشته باشید که یک شیء جیسان کدگذاری شده با شیء لیترال چند تفاوت مهم دارد:
- رشتهها از کوتیشن دوتایی استفاده میکنند. کوتیشنهای تکی یا backtickها در جیسان جایی ندارند. پس
'John'
به"John"
تبدیل میشود. - اسم ویژگیهای شیء هم کوتیشن دوتایی میگیرند. این کار لازم است. پس
age:30
به"age":30
تبدیل میشود.
متد JSON.stringify
میتواند روی مقدارهای اولیه هم اجرا شود.
جیسان از انواع داده زیر پشتیبانی میکند:
- شیءها
{ ... }
- آرایهها
[ ... ]
- مقدارهای اولیه:
- رشتهها،
- اعداد،
- مقدارهای boolean
true/false
، null
.
برای مثال:
// یک عدد در جیسان تنها یک عدد است
alert( JSON.stringify(1) ) // 1
// یک رشته در جیسان هنوز هم یک رشته است اما کوتیشن دوتایی میگیرد
alert( JSON.stringify('test') ) // "test"
alert( JSON.stringify(true) ); // true
alert( JSON.stringify([1, 2, 3]) ); // [1,2,3]
جیسان مشخصهای است که فقط با داده سر و کار دارد و از زبان مستقل است، پس بعضی از ویژگیهای شیء مخصوص جاوااسکریپت توسط JSON.stringify
نادیده گرفته میشوند.
برای مثال:
- ویژگیهای تابعی (متدها).
- مقدارها و ویژگیهای سمبلی (symbolic).
- ویژگیهایی که
undefined
را در خود ذخیره دارند.
معمولا این موضوع مشکلی ندارد. اگر این چیزی نیست که ما بخواهیم، به زودی خواهیم دید که چگونه فرایند را شخصیسازی کنیم.
یک چیز عالی این است که شیءهای تودرتو هم پشتیبانی و به طور خودکار تبدیل میشوند.
برای مثال:
let meetup = {
title: "Conference",
room: {
number: 23,
participants: ["john", "ann"]
}
};
alert( JSON.stringify(meetup) );
/* :تمام ساختار به رشته تبدیل شد
{
"title":"Conference",
"room":{"number":23,"participants":["john","ann"]},
}
*/
محدودیت مهم این است: نباید هیچ مرجع دایرهای وجود داشته باشد.
برای مثال:
let room = {
number: 23
};
let meetup = {
title: "Conference",
participants: ["john", "ann"]
};
meetup.place = room; // مراجعه میکند room به meetup
room.occupiedBy = meetup; // مراجعه میکند meetup به room
JSON.stringify(meetup); // Error: Converting circular structure to JSON
اینجا، فرایند تبدیل به دلیل مرجع دایرهای با شکست مواجه میشود: room.occupiedBy
به meetup
رجوع میکند و meetup.place
به room
رجوع میکند:
مشمول نکردن و تغییر شکل دادن: تابع replacer
سینتکل کامل JSON.stringify
اینگونه است:
let json = JSON.stringify(value[, replacer, space])
- value
- مقداری که کدگذاری میشود.
- replacer
- یک آرایه از ویژگیهایی که باید کدگذاری شوند یا یک تابع
function(key, value)
. - space
- مقدار فاصله خالی که برای قالببندی استفاده میشود.
اکثر اوقات، JSON.stringify
تنها با آرگومان اول استفاده میشود. اما اگر ما بخواهیم که فرایند جایگزینی را بهتر کنیم، مثلا برای جداسازی مرجعهای دایرهای، میتوانیم از آرکومان دومِ JSON.stringify
استفاده کنیم.
اگر یک آرایه از ویژگیها را به آن بدهیم، تنها این ویژگیها کدگذاری میشوند.
برای مثال:
let room = {
number: 23
};
let meetup = {
title: "Conference",
participants: [{name: "John"}, {name: "Alice"}],
place: room // مراجعه میکند room به meetup
};
room.occupiedBy = meetup; // مراجعه میکند meetup به room
alert( JSON.stringify(meetup, ['title', 'participants']) );
// {"title":"Conference","participants":[{},{}]}
احتمالا اینجا ما بسیار سختگیر هستیم. لیست ویژگی بر روی تمام ساختار شیء اعمال شده است. پس پس شیءهای درون participants
خالی هستند چون name
درون لیست نیست.
بیایید تمام ویژگیها را به جز room.occupiedBy
که باعث مرجع دایرهای است را اضافه کنیم:
let room = {
number: 23
};
let meetup = {
title: "Conference",
participants: [{name: "John"}, {name: "Alice"}],
place: room // مراجعه میکند room به meetup
};
room.occupiedBy = meetup; // مراجعه میکند meetup به room
alert( JSON.stringify(meetup, ['title', 'participants', 'place', 'name', 'number']) );
/*
{
"title":"Conference",
"participants":[{"name":"John"},{"name":"Alice"}],
"place":{"number":23}
}
*/
حالا همه چیز به جز occupiedBy
سریالی شدهاند. اما لیست ویژگیها هنوز هم خیلی طولانی است.
خوشبختانه، ما میتوانیم از یک تابع به جای آرایه استفاده کنیم مانند replacer
.
تابع بر روی هر جفت (key, value)
صدا زده میشود و باید مقدار «جایگزین شده» را برگرداند که به جای مقدار اصلی استفاده میشود. یا اگر مقدار قرار است نادیده گرفته شود، undefined
را برگرداند.
در این مورد ما، میتوانیم value
را برای همه چیز به جز occupiedby
«همانطور که هست» برگردانیم. برای نادیده گرفتن occupiedBy
، کد پایین undefined
را برمیگرداند:
let room = {
number: 23
};
let meetup = {
title: "Conference",
participants: [{name: "John"}, {name: "Alice"}],
place: room // مراجعه میکند room به meetup
};
room.occupiedBy = meetup; // مراجعه میکند meetup به room
alert( JSON.stringify(meetup, function replacer(key, value) {
alert(`${key}: ${value}`);
return (key == 'occupiedBy') ? undefined : value;
}));
/* جفتهای کلید:مقدار که جایگزین میشوند
: [object Object]
title: Conference
participants: [object Object],[object Object]
0: [object Object]
name: John
1: [object Object]
name: Alice
place: [object Object]
number: 23
occupiedBy: [object Object]
*/
لطفا در نظر داشته باشید که تابع replacer
تمام جفتهای کلید/مقدار شامل شیءهای تودرتو و المانهای آرایه را دریافت میکند. این تابع به صورت بازگشتی اعمال میشود. مقدار this
درون replacer
شیءای است که ویژگی کنونی را در خود دارد.
اولین فراخوانی خاص است. این فراخوانی با استفاده از یک «شیء دربرگیرنده»: {"":meetup}
ساخته میشود. به بیانی دیگر، اولین جفت (key, value)
یک کلید خالی دارد و مقدار برابر با کل شیء مورد نظر است. به همین دلیل است که در مثال بالا، اولین خط ":[object Object]"
است.
ایده این موضوع این است که تا جایی که میشود به replacer
قدرت داده شود: این تابع شانس این را دارد که اگر لازم بود حتی تمام شیء را تجزیه و تحلیل یا جایگزین کند/نادیده بگیرد.
قالببندی: space
آرگومان سوم JSON.stringify(value, replacer, space)
تعداد فاصله خالی برای استفاده در قالببندی شکیل است.
قبلا تمام شیءهایی که به رشته تبدیل شده بودند هیچ تورفتگی و فاصله اضافی نداشتند. اگر بخواهیم یک شیء را به یک شبکه بفرستیم این موضوع مشکلی ندارد. آرگومان space
خصوصا برای یک خروجی زیبا استفاده میشود.
اینجا space = 2
به جاوااسکریپت میگوید که شیءهای تودرتو را در چند خط و با 2 فاصله خالی تورفتگی درون یک شیء نشان بده:
let user = {
name: "John",
age: 25,
roles: {
isAdmin: false,
isEditor: true
}
};
alert(JSON.stringify(user, null, 2));
/* :با 2 فاصله خالی تورفتگی
{
"name": "John",
"age": 25,
"roles": {
"isAdmin": false,
"isEditor": true
}
}
*/
/* :نتیجه، تورفتگی بیشتری خواهد داشت JSON.stringify(user, null, 4) برای
{
"name": "John",
"age": 25,
"roles": {
"isAdmin": false,
"isEditor": true
}
}
*/
آرگومان سوم رشته هم میتواند باشد. در این صورت، به جای تعداد فاصله خالی، آن رشته برای اعمال تورفتگی استفاده میشود.
پارامتر space
صرفا برای اهدافی مانند خروجی زیبا استفاده میشود.
متد “toJSON” شخصیسازی شده
مانند toString
برای تبدیل به رشته، یک شیء میتواند متد toJSON
را برای تبدیل به جیسان داشته باشد. اگر این متد موجود باشد، JSON.stringify
به طور خودکار آن را صدا میزند.
برای مثال:
let room = {
number: 23
};
let meetup = {
title: "Conference",
date: new Date(Date.UTC(2017, 0, 1)),
room
};
alert( JSON.stringify(meetup) );
/*
{
"title":"Conference",
"date":"2017-01-01T00:00:00.000Z", // (1)
"room": {"number":23} // (2)
}
*/
اینجا میبینیم که date
(1)
به رشته تبدیل شد. به این دلیل که تمام تاریخها یک متد درونی toJSON
دارند که چنین رشتهای را برمیگرداند.
حالا بیایید یک toJSON
شخصیساز به شیء room
اضافه کنیم:
let room = {
number: 23,
toJSON() {
return this.number;
}
};
let meetup = {
title: "Conference",
room
};
alert( JSON.stringify(room) ); // 23
alert( JSON.stringify(meetup) );
/*
{
"title":"Conference",
"room": 23
}
*/
همانطور که میبینیم، toJSON
هم برای فراخوانی مستقیم JSON.stringify(room)
استفاده میشود و هم زمانی که room
در یک شیء کدگذاری شده دیگر به صورت تودرتو وجود دارد.
متد JSON.parse
برای برگرداندن کدگذاری یک رشتهی جیسان، ما به متد دیگری به نام JSON.parse نیاز داریم.
سینتکس آن:
let value = JSON.parse(str, [reviver]);
- پارامتر str
- رشتهی جیسان برای تجزیه.
- پارامتر reviver
- تابع اختیاری function(key,value) که برای هر جفت
(key, value)
فراخوانی میشود و میتواند مقدار را تغییر شکل دهد.
برای مثال:
// آرایهای که رشته شده
let numbers = "[0, 1, 2, 3]";
numbers = JSON.parse(numbers);
alert( numbers[1] ); // 1
یا برای شیءهای تودرتو:
let userData = '{ "name": "John", "age": 35, "isAdmin": false, "friends": [0,1,2,3] }';
let user = JSON.parse(userData);
alert( user.friends[1] ); // 1
جیسان ممکن است در صورت لزوم پیچیده باشد و شیءها و آرایهها شامل شیءها و آرایههای دیگری هم باشند. اما آنها باید از یک فرمت جیسان مشابه تابعیت کنند.
اینجا چند اشتباه رایج در جیسان دست نویس را آوردیم (گاهی اوقات باید برای رفع خطا (Debugging) آن را بنویسیم):
let json = `{
name: "John", // اشتباه: اسم ویژگی بدون کوتیشن
"surname": 'Smith', // اشتباه: مقدار، کوتیشن تکی دارد (باید دوتایی باشد)
'isAdmin': false // اشتباه: کلید، کوتیشن تکی دارد (باشد دوتایی باشد)
"birthday": new Date(2000, 2, 3), // مجاز نیست، فقط مقدارهای خام مجازند "new" اشتباه: عملگر
"friends": [0,1,2,3] // اینجا همه چیز درست است
}`;
به علاوه، جیسان از کامنت پشتیبانی نمیکند. اضافه کردن کامنت به جیسان آن را نامعتبر میکند.
یک فرمت دیگر به نام JSON5 وجود دارد که کلیدها بدون کوتیشن، کامنت و… را معتبر میداند. اما این جیسان یک کتابخانه مستقل است و در مشخصات زبان وجود ندارد.
دلیل اینکه جیسان معمولی انقدر سختگیرانه است این نیست که توسعه دهندگان آن تنبل هستند، بلکه دلیلش این است که یک پیادهسازی آسان، مورد اطمینان و سریع از الگوریتم تجزیه را فراهم کند.
استفاده از احیاکننده (reviver)
فرض کنید ما یک شیء meetup
که به رشته تبدیل شده را از سرور گرفتیم.
این شیء اینگونه بنظر میرسد:
// title: (meetup title), date: (meetup date)
let str = '{"title":"Conference","date":"2017-11-30T12:00:00.000Z"}';
…و حالا ما نیاز داریم که آن را از سریالی بودن خارج کنیم تا دوباره به یک شیء جاوااسکریپت تبدیل شود.
بیایید با فراخوانی JSON.parse
این کار را انجام دهیم:
let str = '{"title":"Conference","date":"2017-11-30T12:00:00.000Z"}';
let meetup = JSON.parse(str);
alert( meetup.date.getDate() ); // !ارور
ای وای! یک ارور!
مقدار meetup.date
یک رشته است، نه یک شیء Date
. متد JSON.parse
از کجا بداند که باید آن رشته را به یک Date
تبدیل کند؟
بیایید به JSON.parse
تابع احیاکننده (reviver) را به عنوان آرگومان دوم بدهیم که تمام مقدارهای را «همانطور که هستند» برگرداند اما date
به یک شیء Date
تبدیل خواهد شد:
let str = '{"title":"Conference","date":"2017-11-30T12:00:00.000Z"}';
let meetup = JSON.parse(str, function(key, value) {
if (key == 'date') return new Date(value);
return value;
});
alert( meetup.date.getDate() ); // !حالا کار میکند
در ضمن برای شیءهای تودرتو هم کار میکند:
let schedule = `{
"meetups": [
{"title":"Conference","date":"2017-11-30T12:00:00.000Z"},
{"title":"Birthday","date":"2017-04-18T12:00:00.000Z"}
]
}`;
schedule = JSON.parse(schedule, function(key, value) {
if (key == 'date') return new Date(value);
return value;
});
alert( schedule.meetups[1].date.getDate() ); // !کار میکند
خلاصه
- جیسان یک فرمت داده است که برای بیشتر زبانهای برنامهنویسی، استاندارد و کتابخانههای مستقل خود را دارد.
- جیسان از شیءهای ساده، آرایهها، رشتهها، اعداد، بولینها و
null
پشتیبانی میکند. - جاوااسکریپت متدهای JSON.stringify برای سریالی کردن به جیسان و JSON.parse برای خواندن از جیسان را فراهم میکند.
- هر دو متد از تابعهای تغییر شکل دهنده برای خواندن/نوشتن هوشمندانه پشتیبانی میکنند.
- اگر یک شیء متد
toJSON
داشته باشد، سپس این متد توسطJSON.stringify
فراخوانی میشود.
نظرات
<code>
استفاده کنید، برای چندین خط – کد را درون تگ<pre>
قرار دهید، برای بیش از ده خط کد – از یک جعبهٔ شنی استفاده کنید. (plnkr، jsbin، codepen…)